Kto wynalazł łańcuch bloków?
Osoba lub grupa nazywająca się Satoshi Nakamoto opublikowała oficjalny dokument wyjaśniający zasady nowego rodzaju cyfrowych pieniędzy zwanych bitcoinami pod koniec 2008 roku. Każda kryptowaluta, która powstała od tamtego momentu jest ewolucją pomysłów przedstawionych w tym dokumencie.
-
Celem Nakamoto było stworzenie cyfrowych pieniędzy, które umożliwiłyby transakcje online między dwoma nieznajomymi w dowolnym miejscu na świecie, bez konieczności angażowania strony trzeciej, takiej jak firma obsługująca karty kredytowe lub podmiot przetwarzający płatności (np. Paypal).
-
Wymagało to systemu, który wyeliminowałby drażliwą kwestię zwaną problemem „podwójnych wydatków”, w której dana osoba mogłaby użyć tych samych pieniędzy więcej niż raz. Rozwiązaniem jest sieć, która stale weryfikuje ruch bitcoinów. Tą siecią jest łańcuch bloków.
-
Każda transakcja w bitcoinach jest przechowywana i weryfikowana przez globalną sieć komputerów, na którą nie ma wpływu żadna osoba, firma ani żaden kraj.
-
Baza danych zawierająca wszystkie te informacje nazywa się łańcuchem bloków. Bitcoiny są „wydobywane” przez ogromną, zdecentralizowaną (zwaną także „peer-to-peer”) sieć komputerów, które stale weryfikują i zabezpieczają dokładność łańcucha bloków. W zamian za udostępnienie swojej mocy obliczeniowej na potrzeby łańcucha bloków, sieć nagradza uczestników niewielką ilością kryptowaluty.
-
Każda pojedyncza transakcja w bitcoinach jest odzwierciedlana w tym rejestrze, a nowe informacje okresowo gromadzone są w „bloku”, który jest dodawany do wszystkich wcześniejszych bloków.
-
Zbiorcza moc obliczeniowa koparek służy do zapewnienia dokładności stale rosnącego rejestru. Bitcoin jest nierozerwalnie związany z łańcuchem bloków – każdy nowy bitcoin jest na nim zapisywany, podobnie jak każda kolejna transakcja wszystkimi istniejącymi tokenami.
W zamian za udostępnienie swojej mocy obliczeniowej na potrzeby łańcucha bloków, sieć nagradza uczestników niewielką ilością kryptowaluty.